Waarom er met Sint Maarten met lichtjes wordt gelopen ? Hoe de oude stad Duinkerke aan zijn naam is gekomen is bekend genoeg ; door het kerkje dat daar eenzaam en alleen in het woeste duin stond natuurlijk . Het kerkje was er al en toen er huizen omheen kwamen kreeg de plaats de naam van Duinkerke . Dat spreekt vanzelf en het is dan ook overbekend
Maar dat hetzelfde kerkje de kerk van Sint Maarten was , dat weet niet iedereen . Iedereen in Duinkerken en in die buurt weet er van te vertellen .
Sint Maarten zegende er de boeren en de burgers en was er de goede herder . Maar op een keer was Sint Maarten weg . Ja , hij was 's morgens vroeg er op uit gegaan om zieken te troosten . Hij was niet terug gekomen . Het was al laat in de avond en nog was Sint Maarten er niet . Wat was er dan toch met de heilige ? Zou hem een ongeluk overkomen zijn ?
Och , de mensen om het kleine kerkje in het woeste duin waren erg ongerust . Ze konden hem niet missen . Hij was hun troost en toeverlaat . En nu was hij weg . Verdwaald misschien ? En al de goede mensen van Duinkerken namen hun lantaarn op en trokken het woeste duin in . Om Sint Maarten te zoeken . Luid riepen ze , tegen het dreunen van de zee in : "Sint Maarten ! Sint Maarten ! " En ze zwaaiden met hun lichtjes zodat de heilige hen zou mogen zien .
En na lang zoeken vonden ze eindelijk hun geliefde herder . Hij was inderdaad verdwaald in het ruige duin en doolde nu hulpeloos rond in de donkere barre nacht .
Maar gelukkig werd hij terug gevonden en als herinnering aan die heugelijke gebeurtenis lopen de kinderen in Duinkerke op 11 november 's avonds nog steeds met lichtjes door de straten .